Gay-Bashing

---

De latente homo en de dronkaard

Geen fabeltje…

Of hoe beiden nodig zijn om een relatie te schipperen.

---

Stel

Er komt een kleurrijke optocht van LGBTQ+’s voorbij (holebi’s + transgenders + queer + *). Zou je er zelf in lopen? Tenzij je LGBTQ+ bent, of je steun aan een vriend of familielid wil betuigen, vermoedelijk niet. Je zou misschien even kijken omdat de creativiteit en animatie aanstekelijk werkt, maar de kans is groot dat je het daarbij houdt.

Zou je de optocht aanvallen? Nee, dat zeker niet. 

Wie zijn dan de mensen die protesteren en aanvallen? Alleszins al mensen die betrokken genoeg zijn om er tegenin te gaan. Het raakt hen.

Maar waarom?

Wanneer ik het mijn cliënten vraag, geven ze me steevast hetzelfde antwoord: [“omdat ze zelf homo zijn!]” Omdat ze vermoedelijk LGBTQ+ zijn of die neiging hebben. Ja… en in tweede instantie omdat ze op één of andere manier hebben geleerd dat het niet ok is en het dus verdringen of onderdrukken.

De latente homo (1 !!!) dus.

Wat wil zeggen dat iedere keer je ‘een homo’ (2) in de buitenwereld aanvalt, je deze in jezelf eveneens neerslaat [Is niet ok, mag niet, wil niet. Ik niet, jij ook niet]. En je dus (meer en meer) onaanvaardbaar bent voor jezelf.

Gelukkiger word je er zo niet op.

Wat zegt dit in onze relaties? 

Wanneer we heftig reageren op het gedrag van de ander, meer dan wat redelijk is voor de situatie of context, zitten we met een ‘latente homo’ (2) in onszelf! We geloven dat wat de ander doet of zegt onaanvaardbaar is… in onszelf. En dat is bedreigend. Mocht de ander ons een blauwe smurf noemen (zoals een vriend me zijn voorbeeld leende), of zelf een blauwe smurf zijn, zouden we niet worden getriggerd. Het gaat dus om iets dat eigen is aan ons of waarvan we geloven dat we het zijn of bezitten én afkeuren omdat we op één of andere manier hebben geleerd dat het niet ok is. 

Het gaat over WHO We are en WHAT We do, verbonden met NOT OK.

En dan is het tijd om die latente homo te bevrijden… 

Stel nu opnieuw

Je maakt een avondwandeling en loopt langs de kerk. Daar op de grond ligt een dronken man in het rond te lallen en maakt je dan uit voor…  ‘homo’ (2). Wat is je reactie?

Waarschijnlijk loop je gewoon door. De meer empathische zielen hebben misschien medelijden. Maar wat die man ook naar je roept, je denkt er niet aan om jezelf in vraag te stellen. Het is duidelijk dat dit samenhangt met de toestand en geschiedenis van deze man en niets met jou heeft te maken. 

Maar nu, wat als je de man kent… en wat als het je partner is, of een ouder?

Soms reageren anderen heftiger op wat redelijk is voor de situatie of context, door hun toestand, door wat hen is overkomen, door hun geschiedenis.

WHO They are, en de perceptie van onze connectie met hen, heeft dan een grote invloed op WHAT They say or do.

Het kan ons diep raken. Maar net dan zijn zij de dronkaard, ook al doet het pijn…

Relaties schipperen is dat:

1. Onze latente homo’s bevrijden (wanneer we getriggerd zijn) om zo evenwichtiger te eindigen
2. En het verhaal bij de ander houden en niet dieper door de ander te worden geraakt dan de dronkaard aan de kerk (wanneer de ander is getriggerd)  

WAAROM & HOE

Relaties gaan om het afstemmen van waarden, doelen, behoeften, wensen, gewoonten, … 

Wanneer twee verschillende mensen in een relatie treden, kan het niet anders dan dat de grenzen van wie we zijn, wat (en hoe en waarom en …) we doen en verlangen soms in botsing treedt met de ander. We zijn ook anders opgegroeid; hebben geen referentiekader van de ander. En dus hebben we discussies in alle redelijkheid naar win-win oplossingen.

Waar mensen echter triggers hebben in relaties –wat onderdrukte pijn is-, proberen ze controle te houden om voor zichzelf veiligheid te creëren. Dit zijn narcistische defensies. Hoe meer triggers, hoe meer en sterker de narcistische defensie, hoe moeilijker het is om veiligheid te bieden. Dit zijn geen gesprekken om redelijkheid, maar om ‘controle’, waarbij het breken van de ‘macht’ en ‘kracht’ van de ander een éénzijdige oplossing biedt naar veiligheid en doelen… ten koste van de ander.

Wil je aan die uiterste vorm tegemoet komen heb je 3 dingen nodig (3):

1. De kracht en wijsheid om je latente homo’s te bevrijden en de ander als dronkaard te zien

2. Het verschil kennen tussen:

a. manipulatie of het instrumenteel inzetten van emoties: een botsing op gezonde grenzen is noodzakelijk: call them out! (4) Maar kies je gevechten.

b. frustratie en boosheid: je krijgt nu hun terechte kwaadheid (denk aan een klein kind dat zijn snoepje niet krijgt): benoem de kwaadheid –die mag er zijn-, help deze te reguleren, maar hou de grenzen en vereisten strak.

c. pijn en verdriet: valideer en troost, maak oprechte kwetsbaarheid veilig (zie Waarom happy niet altijd go lucky is)

3. Een uitstekend uithoudingsvermogen met een zwarte band in mentale karate om te presteren in topwedstrijden:

– Denk eraan, het gaat hier nooit om redelijkheid. Slagen onder de gordel zijn het meest effectief.

– Verlaag jezelf nooit tot hun niveau (d.i. slagen onder de gordel). Wees een voorbeeld van ‘sterk en ontvankelijk’, wil zeggen: gezonde grenzen, beschermen van kwetsbaarheid. Verdedigen is toegestaan (maar haalt niets uit), incasseren (cfr. 1) en blijven ademen een must (Zie Shock Therapy).

– niemand wil/kan continu in de ring staan.

– Je zou dood kunnen eindigen, of erger (5). (En dan roep je hulp in. 😄)

---

The hidden homosexual and the drunk

No tale…

Or how both are essential to navigating a relationship.

---

Imagine

A colorful gay (LGBTQ+*) pride parade passing by. Would you be part of it? Unless you yourself are LGBTQ+ or want to support a friend or family member, probably not. Maybe you would watch it for a while because of the infectious ambiance and animation, but chances are, you’d leave it there.

Would you attack that parade? No, certainly not.

Who are the people then that protest and attack? In any case, people who are sufficiently involved object to it. It strikes a chord.

But why?

If I ask my clients, they invariably respond with the same answer. [“because they are gay themselves!”] Because they presumably are or tend to be. Yes… and secondly, because they learned one way or another that it is not okay and so they deny or suppress it.

Hence, the Hidden Homosexual (1 !!!).

Meaning that every time you attack ‘a homosexual’ (2) in the outer world, you strike the one down inside of you [it is not okay, not allowed, not wanted. Not for me, neither for you!]. And so you accept yourself less and less.

That doesn’t make anyone happier.

What does this mean in relationships?

When we strongly react to the behavior of someone else, more than is reasonable for the situation or context, we’ve caught ourselves a ‘hidden homosexual’ (2)! We believe that what the other says or does is unacceptable… in ourselves. And that is threatening. If the other would call us a blue smurf (as my friend lent me as an example) or would be a blue smurf himself, we wouldn’t become triggered. So, it’s an idiosyncrasy or something of which we believe it is part of who we are, or own ànd disapprove of because we learned one way or another that it is not okay.

It is about WHO We are and WHAT We do, linked with NOT OK.

And then it is time to free the hidden homosexual…

Imagine again

You are in for an evening walk and stroll past the church. There on the ground lies a drunk person, bawling, suddenly calling you… ‘a homosexual’ (2). How would you respond?

Probably you just move on. The empaths among us may have pity. But whatever this man is shouting at you, there’s no way you question yourself. It is clear that this behavior is linked with the state and history of this man and has nothing to do with you.

But what if you know this man… and what if it is your partner or a parent?

Now and then, others respond more intensely than what would be reasonable for the given situation or context, because of their state of mind, because of what happened to them, because of their history.

WHO They are, and the perception of our connection with them influences profoundly the WHAT They say or do.

It may touch us deeply. But then again, they are ‘the drunk’, even then it still hurts…

Navigating relationships is that:

1. Freeing our hidden homosexuals (when we are triggered), and thus getting more balanced
2. And keeping the story with the other, staying unattached similar as to the drunk at the church (when the other is triggered)

WHY & HOW

Relationships are about aligning values, goals, needs, desires, habits …

When two people start a relationship, they can’t but clash with the boundaries of who they are, what (and how and why and…) they do and wish for. We had different environments, different educations… we don’t have a reference frame of the other. And thus we discuss in all fairness to find win-win solutions.

Where people have triggers in their relationships –which is hidden pain-, they try to keep control in order to create safety for themselves. These are narcissistic defenses. The more triggers, the more and powerful the narcissistic defense, the harder it is to offer safety. These discussions are not about ‘fairness’, but about ‘control’, whereby breaking the power and strength of the other is a one-sided solution for security and fulfilling one’s goals… at the expense of the other.

If you’d like to cater to the extreme of this, you need three things (3):

1. The strength and wisdom to free your hidden homosexuals and to consider the other as the drunk

2. Knowing the difference between:

a. Manipulation or the instrumental use of emotions: a clash with healthy boundaries is necessary. Call them out! (4) But choose your battles.

b. Frustration and anger: you may now receive their real anger (remember a little child that doesn’t get their sweety). Name the frustration – it is allowed to be there-, help with regulating it, but keep the boundaries and conditions tight.

c. Pain and grief: Validate and comfort, be a secure beacon for genuine vulnerability. (See Why happy isn’t always go lucky)

3. An outstanding stamina with a black belt in mental karate to perform in top contests

– Remember, these discussions are never about reasonableness, but about control. Below the belt is the most effective.

– Never lower yourself to their level (i.e. below the belt). Be an example of ‘strong & kind’, which means healthy boundaries, protecting vulnerability. Defense is allowed (but useless), taking punches (see 1) and keeping on breathing a must (see Shock Therapy).

– Nobody wants/can stay in the ring forever.

– You may end up dead or worse (5) (and then you will call for help. 😄 )

---

*

Het gaat hier om verscheidene parameters, namelijk geslacht, gender en voorkeur. De eerste definieert biologische entiteit (wat is de reproductieve functie), de tweede gaat over de psychologische identiteit -met beide processen aangestuurd door verschillende biologische (en psychologische) processen- en dan is er de seksuele voorkeur. Dus, hoe te definiëren; welke titel gebruik je? Noem mij maar gewoon Hannelore en ik kies wel wat, meestal een broek met hakken (maar geen snor) 😄.

Ik ben vooral voor het beschermen van kwetsbaarheid (kunnen we deze wet prioritair stemmen, aub?! Het dekt zo ongeveer de hele lading.) … ja, ook in België!

Several parameters are in play here; sex, gender, and preference. The first attempts to define the biological entity (what is your reproductive function), the second is about the psychological identity, -both determined by different biological (and psychological) processes- and then there’s sexual preference. So, how to define; what title do you use? Well, just call me Hannelore, and I’ll choose something myself; trousers with high heels most of the time (but no mustache). 😄

I’m especially all for protecting vulnerability (could we vote this law urgently, please?! It seems to cover the load.) … yes, in Belgium too!

(1 !!!) 

In de discussie over gay bashing, viel me op dat niemand bedacht dat misschien minstens één van de daders een onverwerkt verleden heeft van seksueel misbruik door een man, of minstens geweld door een ouder, en dus zijn woede ‘veilig’ richt op (voor hem) ‘onaanvaardbare’ homo’s… of een familielid of vriend heeft waarbij dit is gebeurd en dus zo deze les heeft geleerd (mannelijkheid bedreigen is ‘male trashing’) 

#Traumaseksualiteit – Peter John Stouten – ISBN 9789463010429

In the discussion about the latest gay bashing, it struck me that nobody seemed to ponder the idea that maybe one of the perpetrators had an unresolved past of sexual abuse by a man, or at least violence by a parent, and thus directed his anger ‘safely’ to (for the perpetrator) ‘unacceptable’ homosexuals… or has a family member or friend in which the above is the case, and thus the lesson learned (‘threatening our manhood is male thrashing’).

(2)

Bij deze gebruik ik verder ‘homo’ of ‘latente homo’ als niet gender- of geslachtsspecifiek construct om een eigenschap in karakter of gedrag weer te geven wat we voor de ander en/of onszelf (onterecht) onaanvaardbaar vinden en dus als een trigger werkt voor een vecht-, vlucht-, of bevries-reactie (fight/flight/freeze). Ik had evenzeer een andere minderheidsgroep kunnen kiezen, doch gezien Jung al gewag maakte van een goed geïntegreerde animus (bij vrouwen) en anima (bij mannen) bij evenwichtige mensen, leek me dit toepasselijker. Mensen die hier aanstoot aan nemen vinden mijn coördinaten bij de contactgegegvens op de website.

With these, I further use the term ‘homosexual’ or ‘hidden homosexual’ as a non-gender or non-sex specific construct to point out a characteristic or behavior which we find (unfairly) unacceptable for the other and/or for ourselves and in this way functions as a trigger, putting us in a fight- flight- or freeze-reaction. I could have chosen a different minority group just as well, but since Jung already suggested that a well-integrated animus (for females) and anima (for males) makes for more balanced individuals, this to me seemed the most applicable. Whoever is offended by this, can find my coordinates in the contact section of this website.

(3) 

Denk eraan, kinderen hebben die keuze niet. Eén op 10 groeit op, incasserend in de ring, tot ze het contact verliezen met wie ze zijn, wat ze voelen en wat ze écht nodig hebben. Ze eindigen grotendeels zelf in narcistische defensies om te kunnen overleven.

Remember, kids don’t have a choice. One out of 10 grows up in the boxing ring taking punches until they lose touch with who they are, what they feel and réally need. They mostly end up acting in narcissistic defenses themselves to survive.

(4)

De dramadriehoek is in deze interessant om dit te herkennen met Fair-play als antwoord.

The drama triangle is very interesting to recognize this and with Fair-play as an answer.

(5) 

Woede is de beste verdediging tegen (toxische) schaamte.

Anger is the best defense against (toxic) shame.

Zie ook: Hocus-Pocus en No brainer, no quote…