Practice what you pr…Teach!

Een leerkracht? Nee, ik ben het niet hoor. Maar er komt wel steeds verandering…

A teacher? No, I don’t think I am. But change always introduces itself…

ZE ZIJN ACTIEF EN EEN KOST!!!

Geplukt

Er komt die periode in je leven, waarin je van al je idealen bent geplukt: Midlife. Als psycholoog denk je vermoedelijk dat ik een in-idealist ben. Het lijkt ook een vereiste om in die job te kunnen bestaan. 😄

Vermoedelijk is het echter andersom: iedere ontdekking, iedere ‘analyse’, iedere vooruitgang is een beetje leven en hoop… (Zie ook: A wrinkle in time en Connected)
Hoewel je als psycholoog verbetering brengt in het leven van anderen, betekent het evenzeer dat je steeds wordt gedrukt op de donkere realiteiten van de wereld en het menselijk bestaan, de menselijke natuur zo je wil, en deze ook steeds worden bevestigd in de praktijk.

Nee, niet alles kan worden opgelost, niet alles krijgt een antwoord, niet alles kent zijn tijd in het Nu, niet alles of iedereen vindt begrip en mededogen… en dan berust je in een acceptatie die is vergezeld van ‘oud worden’…

Tenzij

… je opnieuw (en zoals steeds) [nieuwe realiteiten, nieuwe mogelijkheden, een nieuwe toekomst… en wat ‘fun’] creëert.

En dus, wat doe je als je nood hebt aan zo’n super-uitdaging? Wanneer je jezelf opnieuw in die wereld daarbuiten wil plaatsen en [verandering in] (bijna) het onmogelijke wil realiseren? -We geven nooit op (en blijven jong)…-

Je doet een tijdje iets heel anders: “Ga even terug in het verleden, plaats je nu aan de andere zijde…” en voor je het weet sta je voor de klas en vangt het lerarentekort tijdelijk op! Behalve een opfrissing van kennis en vaardigheden (1)… wel, de slimme directeur gaf me wifi, een groot scherm en een piano in de klas; “That’ll do the job!” 😄 (2)

En zo kwam het dat ik tijdelijk klastitularis werd van de derde graad (5de en 6de middelbaar) Boekhouden-Informatica en ook economievakken onderwees aan de derde graad ASO. (3)

En zo kwam het dat ik vooreerst voor de onmogelijke taak stond om mijn 5 BI-pupillen de volledige basis van boekhouden (hun hoofdvak) in een monografie (4) in minder dan twee weken tijd aan te leren. Behalve dat mijn klas al niet de meest gemotiveerde en beslagen was na het vorige COVID-schooljaar en de wekenlange studies, was dit in het leerplan voorzien als een herhaling… van iets dat ze het jaar voordien nog nooit hadden gezien.
Succes!

Het Onmogelijke

Nu, hoe hieraan te starten, behalve dan om mezelf terug te onderwijzen in de materie?

En dus deed ik… bijna… wat bij mij vroeger werd gedaan. Met sommige aanpassingen…
(Zie ook Plezier met Papier en Twist&Tweak)

1. Ik stond aan hun zijde, nam zelf het grootste deel voor mijn rekening, ook al merkten ze dit amper;
2. Ik verzekerde me dat ze alles begrepen van wat ze leerden en checkte dit ook continu;
3. Ik maakte de opdracht in een evolutietraject, waarin inspanning werd beloond en de nodige lessen geleerd… die ik nadien verduidelijkte.

Ik weet het, veel ‘Ik’-ken, maar eigenlijk ging het om hen… en veel ‘stenen’… zoals je zal merken. 😄

Dit was mijn verduidelijking [debriefing]:

Gedoemd om te falen

Volg hier mijn toespraak van toen: Nederlandstalige audio

… maar vastbesloten te slagen.

Die vrijdag had ik oudercontact en overhandigde het rapport met ook het finale huiswerk op punten. (Ja natuurlijk, ik gaf ook nog de anderen de kans om het af te maken. (7) ) en wel… er viel wel wat uit te leggen… 😄

ps: Wat gebeurde er met de rest van de derde graad in Economie? Wel, zij leerden dat voordat ze ‘freewheelen’ in ‘gemakkelijk redeneren en babbelen’ in toepassingen, ze eerst zeker dienen te zijn dat ze de opdracht goed hebben begrepen, ze de ‘Daar-Heb-Ik-Nog-Nooit-Van-Gehoord’s dienen op te zoeken en dat ze de les grondig dienen te kennen en begrijpen om hun argumenten en kritisch denken op te baseren. Zo niet kan je wel eens slechte beslissingen adviseren! (8) Ze krijgen nu het ingevulde lesdeel na iedere les (“En wat moeten we hier nu precies schrijven?”) en krijgen echt inzicht in waar hun hoofdvak om draait. En ik geloof dat ze het fantastisch vinden!

Of ik nog tot Kerstmis blijf? Hm… dat is wel een uitdaging! 😄

ps2: Yep, de praktijk is nog steeds open na schooluren. Maar voor sommigen is het vakantie nu… (9)

Bald

And then this period in life arrives, when you’ll end up bald, plucked out of ideals. It’s called: Midlife. Probably one assumes that, as a psychologist, I’m an unbeatable idealist. It seems a prerequisite to exist in this job anyway. 😄

Presumably, it is the other way around; every discovery, every ‘analysis’, every progression gives a bit of life and hope… (See as well: A wrinkle in time and Connected)
Although, as a psychologist, one brings improvement in the lives of others, it also means one addresses the dark realities of the world and human existence, human nature so you want, and these become confirmed once again in therapy.

No, not everything can be solved, not everything gets an answer, not everything knows its time in the Now, not everything… or anyone, gets understanding and compassion… and so one resides into an acceptance that accompanies ‘old age’…

Unless

Once again (and as usual), you start creating [new realities, new possibilities, a new future… and some fun].

And thus, what do you do when you’re in need of such a super challenge? If you want to put yourself back ‘out there, into the world, and want to create [change] in the (almost) impossible? -We never give up (and stay young)…-

One does something completely different for a while: “Just go back into the past, place yourself on the other side… “, and before you know it, you’ll end up in front of a class, bridging the shortage of teachers! Besides a refreshment of knowledge and skills (1)… well, the smart director made sure I had wifi, a big screen ànd a piano in class; “That’ll do the job!” 😄 (2)

And so it became that I, temporarily, was the class responsible for the third grade (5th and 6th senior) high school majoring in Accountancy–IT (BI) and taught the economics subjects to the third grade majoring in Economics (ASO) as well.(3).

And so it became that, first, I was faced with the impossible task to teach my 5BI-pupils the complete basics of accountancy (their major) in a monography (4) in less than two weeks. Except that my class wasn’t the most motivated and prepared since the last COVID-school year and the former weeks of long empty hours in ‘study’, this was prescribed in the curriculum plan as a repetition exercise… of something they weren’t even taught in, last year.
Success!

The impossible

Now, how to start, besides teaching myself again?

And so I did… almost… what was done to me before. With some changes…
(See also Pleasure with Paper and Twist&Tweak)

1. I was on their side, pulling the big load myself, although they didn’t notice;
2. I made sure they understood what they were learning and checked this continuously;
3. I made it into a progression trajectory, in which their effort became rewarded and the necessary lessons learned… which I addressed later.

I know, a lot of I’s, but actually it was about them… and a lot of ‘stones’, as you will notice. 😄

This was my debriefing:

Made to fail

“… that was a mega lot of subjects, a mega load of information; almost impossible. And then I’m assigned to you and get the job to teach you this monography in less than two weeks, while you’ve never had a course in accountancy, except for an introductory lesson. This in itself is, actually, impossible. And so I pushed you ‘stone’ hard.

The first lesson

The first lesson, I went ‘stone-hard through, in for you, totally new information; which is not easy. Then I told you that I would give a test. Then you all studied that evening. And the next morning, you all came back with the shoulders hanging down and Jurgen said: “-sigh-, I’m really not up for it, I’m failing here… can’t we just postpone it?”

Yes, you were right; this is ‘stone-hard, a mega load of information. So I said: “Okay, we’ll postpone it and rehearse it now in order to see where you all get stuck. But tomorrow there will be the test.”

So that means that, at that time, you’ve seen it back in class for the second time, or actually, the third time, since you also looked into it at home and said: “Oh men, this is not going to work”. And that evening, you had to study it again, the fourth time. … And the next day, you got the test…

I knew you wouldn’t succeed! It is a ‘stone-hard big load with ‘stone-hard new information. So you couldn’t but fail. But, if you fail, it means I fail big-time since I’m responsible for your grades as well. And this is actually the first lesson I want to give you:

If you accept an assignment, first look if this could be done within the offered frame: do you have enough means,…, do you have a big enough time period to produce satisfactory results? And if not, you are cursed to fail in advance. It is because circumstances are then so, there isn’t but a way to fail.

The second lesson

But, this doesn’t necessary pose a problem; think [about] a computer game. You won’t play that out (are even finish the first level) the first time, and you barely know how to start to play it; so you just try something and ‘oh’ suddenly get a reward and before you know it, you’ve lost your three lives.

And thus, what did I do the next day? I put the test on 15 points, instead of 20. And I gave you the test back and said: “Now we are going to take the test as homework in order for you to find what you did wrong and why.” I put it on 5 points and added it to the 15. Now half of the class passed narrowly; half of it fell right under…

So, what is the second lesson I want to give you: “You can learn from your mistakes. You will always make mistakes; if you learn new things, there is no other way than to make mistakes. These mistakes serve to know how to do better or differently. And that is what you did with your homework. You’ve learned from your mistakes. And you got rewarded; and because of that, your points increased. And you once again rehearsed it for the umpteenth time.

The third lesson

And thus, now, again, I gave you back this same test [as homework]. But this time I already prepared online where you still stumble: “Okay, these are the mistakes that still exist, this is the problem that’s underneath, that’s how you solve it.”

Because the first time, I really put in a lot of effort to correct your test and to help you understand where you got stuck and to put you already on the right track to correct it yourself. -I point out a pupil- And with you, I even showed you the basic logic [on your paper test] and the next day it occurred to me that everybody was stuck on this logic and so I explained it back, here, on the blackboard (5).

And thus, now, the last weight… again this test… and it is only Jean-Luc that made the homework. And my question [assignment] to you was: “Look again into your correction, the correct key is in your reach now, online, and thus, look again in [and correct] your mistakes… And I -again- already gave the most general mistakes and what the underlying problem is and how to solve it online-… (6) and he now has a 9,5/10.

And now you’ve seen this piece [the monography with basic accountancy concepts] so many times, you’ve been so busy with it, that you’ve made a whole evolution in it.

And my third lesson in this is: “Never give up, even if you’re sick of it. If you are passed half, look at your evolution: you will improve; if you put in the effort, you’ll increase it… You’ve rehearsed it for the umpteenth time, I’m sure you know now how it’s done. And all information [courses] that will follow will be much easier now since you master the basics.

In it to succeed

And so you all did what was impossible: in a very short period of time, you’ve studied, and learned, and succeeded in a completely new subject that is important for your future. It was because of [the circumstances that], before, there was an absence of [a course and] the teacher and a lot of empty ‘study’ time. And then Ì came and had to make sure you were up to date and would master all of that… But yoù were the ones that did it! Congratulations!

And if you still took this last step, even if it seemed the hardest one, you were completely there. And thus that is my third lesson: “Don’t give up! The finish line (of this level 😊) is often closer than you think it is”

[meanwhile another student gives in his final homework – Happy me: “I’ll look into it”] “Do you already have our grades on the reports?” [a student asks] “Yes, and it was my intention to put the final homework with the grade in the report as well”

That Friday, I had parent contact and handed over the report with the final homework grades (yes, of course, I still gave the others the chance to make it. (7)) and well… I had some explaining to do… 😄

ps: What happened with the rest of the 3rd grade of Economics? Well, they were taught that before one ‘freewheels’ in ‘easy reasoning [talking]’ and application, one first makes sure one understands the assignment, looks up the necessary Never-Heard-of-That!’s and makes sure the course is profoundly known and understood in order to base their arguments and critical reasoning on. If not, one may suggest some pretty bad decisions! (8) They now get the filled-out course online after each class (“Now what do we have to write here exactly?”) and get a real insight into what their major is all about. And I believe they love it!

If I will stay up for it until Christmas? Hm… that will be a challenge! 😄

ps2: Yes, the practice is still on after school hours. But some others have holiday now… (9)

(1)

In het middelbaar volgde ik zelf de richting Economie-Wiskunde en heb, naast ervaring in Business Consultancy, ook een Master in Economie. Maar, behalve het afleiden van de logica van boekhouden naar een enkel slim schema, ben ik er zelf niet al te gek van. Dus na dit, laat ik het met veel liefde over aan andere voormalige studenten.

In high school, I myself majored in Economics-Mathematics and besides some experience in Business Consultancy, I have a Master in Economics as well. But, except for deducing the logic of accountancy in one smart model, I’m not too fond of that particular subject, so after this, I will happily leave this one to other former students.

(2)

Mijn klaslokaal / My classroom.

(3)

Alle klassen met vakken die ik nu even geef. / All the classes and subjects I teach for a while.

(4)

De monografie beschrijft de complete opzet van een bedrijf te starten met beginbalans, de dagelijkse posten in het journaalboek met de nodige T-rekeningen -inclusief met BTW-, het afsluiten ervan en het opmaken van de proef- en saldibalans, regularisatie en voorzieningen op het einde van het boekjaar, het vastellen van de winst via de opmaak van de resultatenrekening om te eindigen met de eindbalans.

The monography describes the complete setup of a company starting with the opening balance, the daily posts in the journal of accountancy with T-accounts -TVA already included-, closing them and preparing a trial balance, making regulations and provisions at the end of the booking year, determining the profit via appropriation and finishing up with the end balance.

(5)

Het dubbele boekinghoudingsmodel in vreselijke kriebels op de notenbalken van het schoolbord. Ik zal er nog een duidelijk uitgeprint model van maken. 😊

The accountancy model in some terrible scribbles on the front of the music staves blackboard. I will make it into a proper printed out model. 😊

(6)

Wel, het is nodig hen te blijven uitdagen en te checken of ze het echt begrepen hebben. 😄 / Well, you need to keep them on their toes and check if they’ve really understood it 😄

(7)

Zij gingen voor rood, ik maakte het in groen. / They went for red, I made it into green. (Twist&Tweak)

(8)

They know the deal, all right! 😄 But they are up for it! / Zij weten nu inderdaad wat er verwacht wordt 😄, maar ze zijn er helemaal klaar voor!

(9)

Ze vroegen of ze me mochten toevoegen in hun Whataspp-klasgroepje. Ik ging akkoord op voorwaarde dat ze mijn private nummer zouden respecteren. Natuurlijk doen ze dat. En nu genieten ze van een welverdiende vakantie!

They asked me to be in their Whataspp class group. I agreed if they would respect my private number. Of course they do. And they now enjoy their deserved holiday time!

Opgedragen aan mijn beide ouders en de +1’s: Lara en Roy ❤️❤️❤️❤️